De Stichting Kunstweek heeft Stefan Bleekrode (34) de eretitel toegekend 'Talent van het Jaar 2021'. Wat een geweldige manier om 2020 af te sluiten! Verschillende criteria spelen een rol bij het bepalen van een kunstenaarstalent: vaardigheid, techniek, uniciteit, creativiteit, esthetiek. Bleekrode has it all. Stefan produceert twee soorten werken: zijn kenmerkende stadsgezichten en zijn werken in kleur (aquarellen en olieverven). Zijn stadsgezichten zijn zorgvuldig getekend in Oost-Indische inkt, vanuit een vogelperspectief en zijn geïnspireerd door zijn vele reizen. Zijn werken in kleur beelden specifieke herinneringen uit, eigentijdse snapshots, meestal van de Amerikaanse samenleving, zonder enige kunstgreep of toevoeging, het echte leven. Voor de gelegenheid hebben we Stefan geïnterviewd over zijn leven als kunstenaar.
Hoi Stefan, laten we bij het begin beginnen. Je tekent al van jongs af aan, hoe is het allemaal gestart?
In eerste instantie was er geen passie voor kunst, wel voor architectuur. Ook voor de bergen, en strips (kuifje, Asterix en Obelix) en schepen, en films en eigenlijk had ik een hele rijke verbeelding als kind. Toen ik een jaar of 7 of 8 was begon het idee te onstaan dat ik mijn vaardigheid in het tekenen kon gebruiken om mijn interesses uit te beelden.
Zo rond de tijd dat ik naar de middelbare school ging groeide er een interesse in de Italiaanse Renaissance architectuur en kunst. Vanaf dat moment begon ik me ook bezig te houden met kunst, eerst zonder echt een verband te leggen naar mijn eigen tekenwerk. Pas een paar jaar later vond dit ook z'n weerslag in mijn werk.
Stefan Bleekrode 10 jaar oud, Parijs, 1996
En hoe reageerden de mensen om je heen destijds op je tekeningen?
Dat verschilde heel erg. Meestal neutraal, soms positief maar eigenlijk was ik niet geïnteresseerd in de reactie van anderen. Ik maakte die tekeningen voor mezelf en beschouwde ieder werk als een oefening voor het volgende stuk dus daarom was ik mijn eigen strengste criticus. Al gauw had ik het gevoel dat complimenten het minste betekenden voor de ontwikkeling van mijn werk. Het is fijn als je ego gestreeld wordt maar het verminderde de noodzaak om mezelf te verbeteren.
Na middelblaarschool besloot je om de academie te volgen, hoe is dat gegaan?
Eerst ging ik naar St. Joost in Breda. Ik vond het daar niet leuk. In naam is het een kunstacademie maar alles was anti-kunst daar. Er werd geen kunst onderwezen. Ook waren ze uitgesproken anti-schoonheid, anti-ambacht, anti-integriteit, noem het maar op. Dus na drie maanden was ik daar weer weg. In Londen heb ik het even kort uitgehouden maar ik heb mijn tijd daar (buiten school) nuttig besteed door veel in de musea te schetsen en de kunstwerken daar te bestuderen. Ook de stad zelf fascineerde mij enorm wat duidelijk te zien is in mijn werk van 2006 tot 2008.
Nu je een volleerd kunstenaar bent, wat is je werk method?
Vanuit een idee, meestal opgedaan op reis of samengesteld uit verschillende oudere ideeën stel ik een beeld samen. Nadat ik in potlood de compositie en het perspectief heb uitgewerkt ga ik met inkt de tekening maken. Daarna voeg ik met aquarel scaduwen toe en dat is het dan. Het maakt me niet uit hoelang het duurt, het gaat om het creëren van het beeld dat ik in mijn hoofd heb.
Reizen maakt dus deel uit van je werkproces, heb je een leuk anekdote over een van je reizen?
Ik reis veel inderdaad, mijn werk is veel afwisselender en avontuurlijker geworden dan ik ooit had gedacht. Bijvoorbeeld, deze zomer heb ik op een 3300 meter hoge berg in Zwitserland zitten te schilderen. Al mijn schilder materiaal heb ik mee naar boven gesjouwd.
Hoe zit een typische werkdag uit voor jou?
Rond 7 uur sta ik op en na het ontbijt begin ik om 8 uur te tekenen. Meestal teken ik tot het middaguur en na de lunch ga ik een paar uur schilderen. Soms ga ik tussendoor sporten, of een stuk fietsen. Voor het avondeten lees ik wat en daarna werk ik meestal de rest van de avond tot een uur of elf door.
Welke doelen wil je nog bereiken?
Een retrospectief in The Tate, MoMA of enig ander groot museum met een vergelijkbare reputatie. Als het gaat om de doelen die je wilt bereiken in het leven telt voor mij alleen het hoogste wat mogelijk is. Denken aan wat haalbaar is zal onherroepelijk leiden tot middelmaat of erger achteruitgang.
Hoe zou je jezelf beschrijven als kunstenaar?
Ik zie mezelf niet als kunstenaar maar in de eerste plaats als tekenaar en schilder, een ambachtsman. Een ambachtsman die vakmanschap en talent in dienst stelt van het uitbeelden van concrete indrukken uit de werkelijkheid.
Als je één kunstenaar uit het verleden kon ontmoeten, wie zou je kiezen?
Geen, ik kijk liever naar hun werk. Als je al die biografieën leest bekruipt mij sterk het gevoel dat het niet zelden onhebbelijke, moeilijke, gefrustreerde mensen waren lijdend aan allerlei complexen die ze vaak alleen maar onder controle wisten te houden door hun kunst. Kijk maar hoe vaak hun obsessies, verlangens en trauma's de feitelijke thema's zijn in het werk van veel kunstenaars, voornamelijk sinds de 2e helft van de 19e eeuw. Maar hierdoor mogen wij nu wel genieten van onvergetelijk werk.
Als je er niet meer bent, hoe zou je herinnert willen worden?
Mensen zullen zich wel afvragen, wat bezielde hem in hemelsnaam om zo veel tijd en moeite in die tekeningen te stoppen. Maar dat doen ze nu ook al als ze mijn werk zien.
Het Talent van het Jaar 2021 zal nog vele jaren als talent blijven bloeien.
Milan at Night
September Sunset, 2015-2016
